Stefan Figlarowicz. Fot. Janusz Wikowski
GDAŃSK. W niedzielę 6 grudnia 2015 rano, w wieku 78 lat, zmarł Stefan Figlarowicz. Odszedł na zawsze wybitny animator ruchu fotograficznego w Polsce, znakomity fotografik i obdarzony niezwykłą charyzmą nauczyciel. Był członkiem honorowym ZPAF.
Msza święta żałobna i uroczystość pogrzebowa odbędą się w Gdańsku w sobotę 12 grudnia
Msza o godz. 11:30 – Parafia pw. św. Kazimierza, ul. Pilotów 1, Gdańsk Zaspa
Uroczystość pogrzebowa o godz. 13:00 – Cm. Centralny „Srebrzysko”, Gdańsk-Wrzeszcz, ul. Srebrniki 2
Stefan Figlarowicz, ur. 19.09.1937 w Piotrkowie Trybunalskim, zm. 6.12.2015 w Gdańsku.
Absolwent Technikum Elektrycznego w Toruniu (1955) oraz Wydziału Elektroniki Politechniki Gdańskiej (1965) ; członek Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki (od 1965) oraz Związku Polskich Artystów Fotografików (od 1970).
Stefan Figlarowicz w czasie studiów na Politechnice Gdańskiej (1959-62) dokumentował działalność
i był członkiem studenckich zespołów „To Tu”, „Bim Bom” i ”Cyrk Rodziny Afanasjeff”. Były to czasy niezwykłego fermentu umysłowego i zapisały się one trwale w historii kultury polskiej.
W latach 1961-1969 współpracował z Ilustrowanym Magazynem Studentów Politechniki Gdańskiej „Kronika Studencka” – najpierw jako fotoreporter, później jako redaktor naczelny i współtwórca zespołu, który odegrał znaczącą rolę w życiu Politechniki. Redakcja „Kroniki” była wówczas znakomitą szkołą fotografii i dziennikarstwa, co zaowocowało m.in. całym szeregiem wystaw na Politechnice Gdańskiej oraz działalnością Gdańsko-Bydgoskiej Studenckiej Grupy Fotograficznej „HOMO”.
W 1970 r. został przyjęty do ZPAF. Pełnił funkcję Prezesa Okręgu Gdańskiego ZPAF w latach 1974–1976 i 1991–1997. Był też Prezesem Zarządu Głównego ZPAF w kadencji 1976–1979.
W okresie 1965–1975 jako dziennikarz i fotoreporter współpracował z licznymi czasopismami, były to m.in. miesięcznik „Litery”, dwutygodnik „Pomorze”, miesięcznik „Polska”, tygodnik „Czas”.
Przez ponad 18 lat (1990–2008) był kierownikiem Gdańskiej Galerii Fotografii ZPAF, która została w 1995 r. przekształcona w Dział Fotografii Muzeum Narodowego w Gdańsku. W okresie tym był pomysłodawcą, organizatorem i często kuratorem blisko 170 wystaw problemowych, historycznych i artystycznych.
Wiele z nich było prawdziwymi odkryciami i wniosło istotny wkład w historię polskiej fotografii. Jego dziełem jest też unikatowy zbiór zgromadzonych w GGF fotografii przedstawiających m.in. życie w powojennym Gdańsku oraz życie na kresach wschodnich II RP. Był pomysłodawcą i kierownikiem projektu „Artyści i naukowcy dla Solidarności 1980–1990”, który w okresie 2005–2008 zaowocował powstaniem znaczącego zbioru fotografii, dokumentów, wydawnictw, relacji i wywiadów.
Jego osobista działalność artystyczna znalazła wyraz w całym szeregu wystaw indywidualnych, były to m.in. „Jeden do jednego” (1979), „Tu się zakochali Mariola z Januszem 1978” (1979), „Tu mieszkam” (1983), „Sufit biega na obcasach – wizualizacje wierszy Mirona Białoszewskiego” (1985), „Obraz słowa” – wizualizacje wierszy Jana Twardowskiego (1985), „Wędrówka po Trójmiejskim Parku Krajobrazowym” (1988), „Komu ten wiersz jest potrzebny?” – wizualizacje wierszy Mieczysława Czychowskiego (1997), „Powrót Majora” w 40 rocznicę sprowadzenia do Gdańska szczątków mjr H. Sucharskiego (2011).
Był pomysłodawcą, realizatorem, kuratorem wielu ważnych konkursów i wystaw fotograficznych, m.in. : ogólnopolski konkurs „Człowiek i Jego miasto” (1969), Konkurs Fotografii Polskiej „Złocisty Jantar” (1974, 1979, 1983), „Sto plus jeden” – ogólnopolski konkurs z okazji wizyty na Wybrzeżu Jana Pawła II (1987), „Lawina. Co Solidarność dała światu” z okazji X rocznicy powstania NSZZ ”Solidarność” (1990), „Koniec i początek. Gdańsk 1945 – 55” (1997), „Przystanki historii. Sto lat Politechniki w Gdańsku.” (2004), „60 lat mignęło” z okazji jubileuszu Politechniki Gdańskiej (2005), „Solidarność 1980-1990” (2005), „U Maryny Bal 1968” (2008, 2013), „Transatlantyk Batory, powitania 1966, pożegnania 1969” (2013), „Ulica, pierwsza rocznica wyborów” (1990, 2014).
Był autorem bądź współautorem albumów i wydawnictw książkowych, m.in. „Zostań z nami” (o wizycie Jana Pawła II w Trójmieście, 1988), „Wilno i Wileńszczyzna na przełomie wieków w fotografii Stanisława Filiberta Fleury” (1999), „Koniec i początek. Gdańsk 1945-1955” (2000), „Niepokora. Artyści i naukowcy dla Solidarności 1980–1990. Ilustrowany katalog zbiorów” (2006).
Niezwykle ważnym elementem całego życia Stefana Figlarowicza była Jego działalność edukacyjna. Rozpoczęła się ona w latach 60-tych XX wieku i trwała nieprzerwanie niemal do ostatnich Jego dni.
Będąc osobowością o niezwykłej charyzmie i precyzyjnym umyśle rozpalił zainteresowanie fotografią w sercach niezliczonych setek osób. Nie jest przypadkiem, że kilku fotoreporterów „Kroniki Studenckiej” zostało później członkami ZPAF. Był pomysłodawcą i kierownikiem dwuletniego Studium Fotografii Artystycznej, które funkcjonowało w latach 1974–1976 i działa od 1992 r.
Stefan Figlarowicz całe swoje życie poświęcił fotografii i wniósł istotny wkład w jej rozwój w Polsce na przestrzeni ostatniego półwiecza.
W uznaniu Jego zasług w 2014 roku został mianowany Członkiem Honorowym ZPAF. (źródło: zpaf.pl)
Erazm W. Felcyn (autor fotografii powyżej)
