Tadeusz Jabłoński. Fot. J. Wikowski
Niemal w przeddzień 100. rocznicy urodzin zmarł nagle w Gdańsku red. Tadeusz Jabłoński, niezwykle zasłużony dziennikarz, pisarz, popularyzator tematyki morskiej i historyczno-patriotycznej, głównie związanej z Pomorzem. Pożegnaliśmy wybitnego dziennikarza, uprawiającego ten zawód ponad 70 lat, publikującego – głównie jako Paweł Dzianisz – człowieka instytucję, nieprzeciętnie aktywnego i żywotnego. Inicjatora wielu ważnych akcji, m.in.: sprowadzenia prochów majora Henryka Sucharskiego z Włoch na Westerplatte, prochów generała Władysława Sikorskiego z Wielkiej Brytanii do Ojczyzny, przeniesienia prochów Bernarda Chrzanowskiego na najstarszy cmentarz gdyński na Oksywiu; współinicjatora ustanowienia prestiżowej nagrody żeglarskiej „Rejs Roku”, założyciela Bractwa Kaphornowców, autora i współautora wielu innych ciekawych inicjatyw.
Urodzony 23. 10. 1919 roku w Poznaniu w patriotycznej, katolickiej rodzinie Powstańców Wielkopolskich. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Poznańskim. Pracę dziennikarską, o której marzył od dziecka, rozpoczął w 1945 r. w „Polsce Zachodniej”, w latach 1946 – 1969 kontynuował w prasie bydgoskiej: „Ilustrowanym Kurierze Polskim” i „Dzienniku Wieczornym” jako publicysta i redaktor, m.in. sekretarz redakcji. Pod koniec lat 60. ubiegłego wieku zamieszkał w Gdańsku. Od 1969 r. pracował w redakcjach: „Głosu Wybrzeża”, „Tygodnika Gdańskiego”, „Dziennika Bałtyckiego”, „Świata Żagli”, „Komunikatów Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego”. Oprócz pasji pisarskiej miał wiele innych, m.in. aktywnie uprawiał żeglarstwo i alpinizm, był m.in. uczestnikiem wielu pionierskich rejsów w Arktyce oraz słynnej wyprawy przez Cieśninę Pilawską w 1990 r.; taternik i alpinista – zdobywca szczytów Kaukazu, m.in. zdobył szczyt Elbrus. Pozostawił po sobie imponujący dorobek dziennikarski i literacki, m.in. reportaże oraz studia historyczne i biograficzne, jak: „Okolica Chopina”, „Powstanie Styczniowe na Kujawach”, „Ukraina Conrada”.
Członkiem SDP był od 1951 r., od chwili powstania naszej organizacji, w której pełnił wiele funkcji. Do ostatnich lat swojego życia był aktywnym członkiem Oddziału Gdańskiego SDP. Członkiem Oddziału jest także jego córka – Elżbieta Jabłońska, dziennikarka TVP Gdańsk.
Pogrzeb śp. Tadeusza Jabłońskiego odbył się w dniu jego urodzin – 23.10.2019 r. na Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku-Wrzeszczu. Urnę z prochami odprowadziła rodzina oraz liczne grono przyjaciół i znajomych z różnych środowisk, w tym około 100 dziennikarzy. Zarząd Główny SDP reprezentowali: Stefan Truszczyński, Janusz Wikowski (przewodniczący Głównej Komisji Rewizyjej SDP) i Tadeusz Woźniak, który pożegnał zmarłego w imieniu środowiska dziennikarskiego.
Tadeusz Woźniak
Tadeusz Woźniak:
Drogi Tadeuszu, byłeś, jesteś i będziesz zawsze z nami. Dlatego nie mówię żegnaj, tylko cześć Twojej pamięci Drogi Przyjacielu! Będzie nam brakowało Twoich krytycznych uwag – a lubiłeś krytykować! Będzie nam brakowało Twojego życzliwego uśmiechu – a nie szczędziłeś nam serdeczności! Będzie nam brakowało Twoich mądrych rad – na które zawsze mogliśmy liczyć! Właściwie, to będzie nam brakować Twojego głosu i bezpośredniej relacji personalnej, a wszystko inne będziemy mogli znaleźć na stronach Twoich licznych książek, w bogatym dorobku prasowym, w wywiadach i wspomnieniach. Byłeś pracowity jak mało kto i pozostawiasz nam i potomnym bogate plony Twojego mądrego i ciekawego życia.
Dziś 23 października 2019 roku, Twoje 100. Urodziny. Miał to być piękny, wesoły dzień! No cóż, wyszło inaczej i musimy z pokorą przyjąć zrządzenie Opatrzności. Miały być inne kwiaty, toasty i radosne życzenia. Na ten Jubileusz cieszyło się wielu ludzi, a szczególnie wielu dziennikarzy, tych z SDP i SDRP, jak również niezrzeszonych. Byłeś naszym podziwianym nestorem, najstarszym członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, w którego szeregach trwałeś wiernie od 1951 r. Razem z przybyłym tu z Warszawy członkiem Zarządu Głównego Stowarzyszenia redaktorem Stefanem Truszczyńskim, chylimy głowy przed Tobą i zapewniamy o serdecznej i wiernej pamięci! Niech Ci ta pomorska ziemia, którą tak ukochałeś, lekką będzie. Cześć Twojej pamięci!
